تغییر گام:
سرعت:
گام اصلی:Gb

قربون مست نگاهت قربون چشمای ماهت
قربون گرمی دستات، صدای آروم پاهات
چرا بارونو ندیدی رفتن جونو ندیدی
خستگیهامو ندیدی ــــــ چرا اشکامو ندیـدی؟
مگه این دنیا چقدر بود؟ بدیهاش چندتا سبد بود؟
تو که تنهام نمیذاشتی، توی غمهام نمیذاشتی
گفتی با دو تا ستاره میشه آسمون بباره
منمو گریه ی بارون، غربت خیس خیابون
توی باغچه ی نگآهم پر گریه پر آهم کاشکی بودی
و میدیدی همه ی گلاشو چیدی
تموم روزای هفته که پره غم شده
رفته من و گلدونت میشینیم 
فقط عکساتو میبینـیم
روز پنجشنبه دوباره وعده ی دیدن یاره
روی سنگ سردی از غم میریزه اشکای خستم
تا که قاصدک دوباره خبری ازت
بیاره با یه دسته گل ارزون پیشتم من زیر بارون